تخریب زود هنگام بتن در ساختمان ها هم باعث فرسایش بافت اصلی ساختمان میشود و هم افزایش هزینه های بازسازی و نوسازی ساختمان ها را در طول زمان به دنبال خواهد داشت. حال برای جوگیری از این تخریب کاربرد پوشش های پلیمری در سطح بتن می توانند بهترین گزینه یا پیشنهاد باشند. بخش عمده ایجاد شکاف و ترک در سطح بتن به دلیل فعل و انفعالات درونی و گازهای ناشی از آن، تبخیر سطحی و ایجاد تنش در سطح که خود را به شکل ترک های سطحی با فضاهای خالی نشان میدهد، خواهد بود.
به دنبال تحقیقات گسترش یافته، بسیاری از محققان دریافتند که پوشش های پلیمری ترموست می تواند در برابر تغییرات محیطی و درونی مقاومت نشان داده و مانع از تخزیب ناشی از این دو مکانیزم مذکور شود. در واقع این پوشش ها به عنوان یک محافظ در سطح بتن در بازسازی یا نوسازی دیوارهای بتنی در ساختمان ها نیز مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
پوشش ها محافظتی بتن به دو گروه اصلی تقسیم می شوند: پوشش سیلیکات و پوشش پلیمری.
پوشش های پلیمری بر پایه مواد پلی استر (UP)، وینیل استر (VE) و پلی اورتان (PUR) تولید می شوند. البته این مواد پلیمری با افزودنی هایی چون پلی اوره و اپوکسی (epoxy) نیز به مقاومت بالاتری دست می یابند که با توجه به نوع ساختار بتن و محل کاربرد آن میزان مقاومت و پایداری سطح بتن تغییر پیدا میکند.
پوشش های پلیمری مقاومت و استحکام سطح بتن را افزایش میدهند و از ایجاد ترک خوردگی های سطحی ناشی از تنش های درونی بتن، تولید و خروج گازها از داخل بتن و انقباض سطحی از تبخیر آب نیز جلوگیری خواهند کرد. همچنین فروپاشی تدریجی بتن از طریق برخورد آب باران نیز صورت گرفته که این تخریب به دو شکل شیمیایی (خوردگی) و مکانیکی (سایش) انجام می شود.
هم اکنون این پوشش های پلیمری به عنوان یک عامل استقامتی در برابر این پدیده های مخرب مقاومت خواهند کرد. هر یک از پوشش های پلیمری به صورت لاینینگ (لایه دادن) و اسپری تولید شده و سطح بتن را می پوشانند.
پوشش های پلیمری مقاومت و استحکام سطح بتن را افزایش میدهند و از ایجاد ترک خوردگی های سطحی ناشی از تنش های درونی بتن، تولید و خروج گازها از داخل بتن و انقباض سطحی از تبخیر آب نیز جلوگیری خواهند کرد.
پوشش لاینینگ (لایه دادن):
در پوشش لاینینگ، پلی استر، وینیل استر و پلی اورتان به صورت ترکیبی استفاده می شوند که در نهایت با استفاده از قلمو یا رول بر سطح بتن قرار میگیرند. 100 درصد جامد این پوشش شامل اپوکسی، پلی اورتان و پلی اوره می شوند که در واقع حفاظ یکپارچه (monolithic) و نفوذناپذیر (impermeable) در سطح بتن به وجود می آورند و از تخریب تدریجی ساختار درونی و بیرونی بتن جلوگیری خواهند کرد.
پوشش اسپری:
پوشش اسپری نیز از دیگر محافظ های پلیمری سطح بتن به شمار می رود که بخش عمده ترکیب داخلی آن پلی اوره تشکیل شده است. علت این امر نیز افزایش چسبندگی سطحی پوشش اسپری خواهد بود تا با قرار گرفتن در سطح بتن به سرعت همچون یک لایه مستحکم از آن محافظت کند و با گذر زمان به راحتی جدا نشده یا از بین نرود.
البته باید یادآور شد که پوشش های پلیمری لاینینگ بیش از اسپری از خود مقاومت نشان داده اند که فرمول داخلی آنها در برابر باکتری و ذرات ساختار شکن استقامت بسیار بیشتری خواهند داشت. پوشش های پلیمری در برابر هر گونه لرزش و ارتعاشات شدید زمین نیز مستحکم هستند و اجازه ترک خوردگی یا شکاف در سط